Karyotype analysis in some accessions of Iranian borage (Echium amoenum)

Document Type : Research Paper

Authors

1 Department of Horticulture, Gorgan University of Agricultural Sciences and Natural Resources, Gorgan, Iran.

2 Shahrood Agricultural Research Center, Shahrood, Iran.

Abstract

The Iranian borage (Echium amoenum) is a biennial or perennial herb belonging to the family Boraginaceae. It is distributed mostly in the north of Iran and on the slopes of Alborz mountains. As a medicinal herb, Iranian borage is used for treatment of depression and some nervous diseases. Though many studies have focused on morphological and phytochemical diversity of various accessions of this plant, the number of studies focusing on cytotaxonomy of different accessions of this species is rather small. Thus, the present study focused on cytogenetic analysis of several accessions of Iranian borage. The terminal meristem of root tips was placed in a 0.002 mole 8-hydroxyquinolone for 4 hours, and then fixated in a fixator solution (3:1 acetic acid/alcohol) for 24 hours. The root tips were finally softened in 1 mole hydrochloric acid for 8 minutes in room temperature, dyed with 2% acceto-orcein stain for 10 minutes, and squashed on microscopic slide. The cells were photographed at the metaphase stage of mitosis, when the chromosomes were well separated. Long arm, short arm, long to short arm ratio and chromosome indices of metaphase cells were calculated. Figures summarized the idiogram based on the short arm length of eight pairs of chromosomes. According to our results, a basic chromosome counts of x=8 (2n=2x=16) was determined for all tested accessions. All analyzed plant cytotypeswere diploid.The largest total chromosome length belonged to the accession from Jannat Roodbar region with 78.16 µm, while the shortest came from Esfahan with 51.10 µm. Analysis of metaphase karyotypes showed that centromeres were mainly located in the center (metacentric) or close to the center (submetacentric) of the chromosomes. The number of metacentric chromosomes was 10-12 out of 16 chromosomes. Accession of Roobdar had the largest centromeric index, i.e. 0.66, while accessions from Divrood, Qazvin and Mashhad had the lowest centromeric indices of 0.38-0.39. In addition, the long to short arm ratio varied between 1.51 and 1.66. Tested accessions showed lower diversity in terms of karyological characteristics and had symmetric karyotypes. However, given asymmetry indices in terms of chromosome types, overall chromosome shape, classification based on cluster and principal component analyses, and inclusion within three classes of Stebbins (A3, B2, B3), the studied accessions showed evolutionary differences with each other that could be a source of useful cytogenetic information for breeding purposes, and may be used to further understanding of evolution and accession genesis of Iranian borage species.

Keywords

Article Title [فارسی]

مطالعه کاریوتیپی چند اکوتیپ گل گاوزبان ایرانی (.Echium amoenum Fisches & Mey)

Abstract [فارسی]

گل گاوزبان ایرانی گیاهی دو یا چند ساله است و به خانواده Boraginaceae تعلق دارد. پراکندگی آن بیشتر در شمال ایران و دامنه زاگرس است. گل گاوزبان به عنوان یک گیاه دارویی در درمان بیماری‌های افسرده‌گی و اعصاب مورد استفاده قرار می‌گیرد. تحقیقات بسیاری روی تنوع مورفولوژیکی و فیتوشیمیایی گونه‌های مختلف جنس گل گاوزبان صورت گرفته است ولی مطالعه‌های سیتوتاکسونومی کمی روی گونه‌های مختلف این جنس انجام شده است. بنابراین، در این تحقیق به بررسی سیتوژنتیکی اکوتیپ­ های مختلف گل گاوزبان ایرانی پرداخته شده است. برای انجام آزمایش، مریستم­ های انتهایی نوک ریشه ابتدا با 0/002 مول 8-هیدروکسی کوئینولین به مدت چهار ساعت قرار گرفتند و سپس در مدت زمان 24 ساعت در محلول فیکساتور (1: 3 استیک اسید/الکل) در دمای 4 درجه سانتی‌گراد تثبیت شدند. در نهایت نوک ریشه با اسید هیدروکلریک یک مول در دمای اتاق به مدت 8 دقیقه نرم شده و به مدت 10 دقیقه با استفاده از رنگ اورسیین 2 درصد رنگ‌آمیزی گردید و در ادامه روی لام اسکواش شد. سلول‌ها در مرحله متافاز میتوز، که دارای کروموزوم‌های خوب جدا شده بودند، عکس‌برداری شدند. بازوی بلند، بازوی کوتاه، نسبت بازوی بلند به بازوی کوتاه و همچنین شاخص‌های کروموزوم از سلول‌های متافازی محاسبه شدند. بر اساس نتایج به دست آمده، تعداد کروموزوم پایه 8 (2n=2x=16; x=8) بین اکوتیپ‌ها مورد تایید قرار گرفت. تمام توده‌های مورد مطالعه، دیپلوئید بودند. بزرگترین طول کل کروموزوم متعلق به اکوتیپ جنت-رودبار یعنی 78/16 میکرومتر بود و کوچکترین طول کل کروموزوم در توده اصفهان به میزان 51/10 میکرومتر ثبت گردید. آنالیز کاریوتیپ متافاز نشان داد که سانترومرها به‌طور عمده در وسط (متاسنتریک) یا نزدیک وسط (ساب‌متاسنتریک) کروموزوم قرار دارند. تعداد کروموزوم‌های متاسانتریک‌ بین 10 و 12 از کل 16 جفت کروموزوم متغیر بود. اکوتیپ جنت-رودبار با داشتن نسبت 66/0 از بزرگ‌ترین نسبت شاخص سانترومری برخوردار بود. از طرف دیگر اکوتیپ‌های دیورود، قزوین و مشهد با داشتن نسبت 0/39- 0/38 حداقل شاخص سانترومری را داشتند. همچنین نسبت بازوی بلند به کوتاه بین 1/51 تا 1/66 متغیر بود. اکوتیپ‌های مورد آزمایش به لحاظ خصوصیات کاریولوژیکی تنوع کمتری داشته و از کاریوتیپ متقارنی برخوردار بودند. اما، با توجه شاخص‌های عدم تقارن از نظر تیپ کروموزوم، درصد شکل کلی کروموزوم، طبقه بندی بر اساس تجزیه­ های خوشه ­ای و مولفه­ های اصلی  و قرارگیری در سه کلاس 3A، 3B و 2B طبق کلاس‌بندی استبینز، اکوتیپ­ های مورد بررسی از نظر تکاملی تفاوت­ هایی با یکدیگر داشتند. این تفاوت­ ها با فراهم کردن اطلاعات سیتوژنتیکی، می­ تواند در برنامه‌های اصلاحی برای درک بهتر طبقه‌بندی، تکامل و شکل‌گیری اکوتیپ ­ها مورد استفاده قرار گیرد.
 

Keywords [فارسی]

  • ساب متاسنتریک
  • کاریوتیپ
  • کروموزوم
  • گل گاوزبان ایرانی
  • متاسنتریک

References

Alishah A and Omidi M, 2008. Laboratory Methods in Plant Cytogenetics. Tehran University Press (In Persian).
Amin G, 2004. Popular Medicinal Plants of Iran. Iranian Research Institute of Medicinal Plants, Tehran, Iran, 300 p. (In Persian).
Babakhanzadeh Sajirani A, 2016. Iranian Echium amoenum. 1st edition. Asar Nafis Publications. 82 p. (In Persian).
Grieve M, 2012. Borage. http://www.botanical.com/botanical/mgmh/b/borage 66.html.
Heidari M, Mandegary A, Hosseini A and Vahedian M, 2006. Anticonvulsant effect of methanolic extract of Echium amoenum Fisch and C.A. Mey. against seizure induced by picrotoxin in mice. Pakistan Journal of Biological Sciences 9(4): 772-778.
Hosseinpour Azad N, Nematzadeh GhA, Azadbakht M, Kazemi Tabar SK and Shokri E, 2011. Genetic diversity in several Echium amoenum Fisch & Mey. ecotypes from western and northern regions of Iran via RAPD markers. Iranian Journal of Rangelands Forests Plant Breeding and Genetic Research 19(1): 1-12 (In Persian with English abstract).
Huziwara Y, 1962. Karyotype analysis in some genera of compositae. VIII. Further studies on the chromosomes of Aster. American Journal of Botany 49(2): 116-119.
McCoy TJ and Echt CS, 1992. Chromosome manipulation and genetic analysis in Medicago. In: Janick J (ed.) Plant Breeding Reviews, 10: 169-197. John Wiley and Sons, Inc., USA.
Mirjani L, Mirzaei Nadoushan H, Ghamari Zare A and Bakhshi Khaniki GhR, 2004. Karyotypic investigations in several populations of Festuca arundinacea. Pajouhesh & Sazandegi 65: 84-90 (In Persian with English abstract).
Mousavizadeh SJ, Hassandokht MR, Kashi A, Gil J, Cabrera A and Moreno R,2016. Physical mapping of 5S and 45S rDNA genes and ploidy levels of Iranian Asparagus species. Scientia Horticulturae 211: 269-276.
Paszko A, 2006. A critical review and a new proposal of karyotype asymmetry indices. Plant Systematics and Evolution 258: 39-48.
Rechinger KH, 1967. Flora Iranica. No. 48, Akademishe Druck- und Verlagsanstalt, Graz, Austria, 215 p.
Reeves A, 2001. MicroMeasure: a new computer program for the collection and analysis of cytogenetic data. Genome 44(3): 439-443· 
Romero Zarco C, 1986. A new method for estimating karyotype asymmetry. Taxon, 35(3): 526-530.
Sheidai M, Vafaie Tabar M, Mirzai-Nodoshan H and Hosseininejad Z, 1998. Cytogenetical studies in Gossypium hirsutum L., cultivars and hybrids. Cytologia 63(1): 41-48.
Sheidai M, Zogagi-Far S, Khanafshar S and Zehzad B, 2002. Karyotypic study in some Iranian species and populations of Tulipa L. (Liliaceae). Caryologia: International Journal of Cytology, Cytosystematics and Cytogenetics 55(1):81-89.
Soltani A, 2005. Encyclopedia of Medicinal Plants in Traditional Medicine. Arjmand Publications, Iran (In Persian).
Stebbins GL, 1971. Chromosomal Evolution in Higher Plants (Contemporary Biology). Edward Arnold, London, UK. 216 P.
Journal of Plant Physiology and Breeding
Volume 9, Issue 2
December 2019
Pages 57-66

Files

Share

How to cite

Statistics